W psychoterapii dzieci, w głównej mierze wykorzystuje się zabawę i rysunek. Jest to związane z założeniem, że zabawa dziecięca jest „symboliczną ekspresją konfliktów i lęków” („Teoria Melanii Klein w praktyce klinicznej”, H. Segal), z jakimi dziecko się boryka. Zabawa jest formą komunikacji dziecka, dzięki której może ono nie wprost wyrazić swoje uczucia, emocje i lęki, z którymi ma słaby i utrudniony kontakt, a co w konsekwencji powoduje trudności. Temat, forma, przebieg zabawy zazwyczaj zawierają symbolikę, dzięki której dziecko komunikuje swój świat przeżyć wewnętrznych, co często jest jedynym dostępnym środkiem by zrozumieć, co przeżywa mały pacjent.
Terapeuta, który uczestniczy w procesie, nazywając stany emocjonalne oraz świat przeżyć dziecka jakby z zewnątrz, uczy dziecko kontrolować lub eliminować niekorzystne stany. W atmosferze akceptacji i zrozumienia dziecko może stawać się sobą, może zacząć samodzielnie myśleć i podejmować własne decyzje; staje się psychologicznie bardziej dojrzałe i może realizować siebie.

Jeżeli Twoje dziecko:

- przeżywa trudności w relacjach z rówieśnikami

- jest nadmiernie nieśmiałe

- przejawia zachowania agresywne

- często jest smutne

- ma problem z adaptacją w szkole lub przedszkolu

- uczy się poniżej swoich możliwości

- jest nadruchliwe i impulsywne

- nie potrafi się skoncentrować na dłuższy czas

- zbyt dużo czasu spędza przed komputerem

- nie może spokojnie zasnąć

- reaguje silnym lękiem i niepokojem w sytuacjach obiektywnie niezagrażających

- samookalecza się

Bądź cierpi z powodu:

- zaburzeń lękowych takich jak fobie specyficzne, lęk społeczny, lęk uogólniony, agorafobia, lęk separacyjny, mutyzm wybiórczy, napady paniki, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, PTSD

- zaburzeń nastroju takich jak depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, dystymia

- zaburzeń odżywiania takich jak bulimia, anoreksja, kompulsywne objadanie się

- zaburzeń więzi

- moczenia mimowolnego, zanieczyszczania się

- tików

- całościowych zaburzeń rozwoju pod postacią zespołu aspergera

- ADHD

Skorzystaj z naszej pomocy.

Na pierwsze spotkanie zapraszamy tylko rodzica(ów), by zebrać szczegółowy wywiad, który posłuży dalszemu etapowi diagnozy i terapii małego pacjenta. Po okresie wstępnej diagnozy dziecko może zostać zakwalifikowane do psychoterapii lub innej formy pomocy. Sesje psychoterapii dzieci Sesje w zależności od wieku dziecka trwają z reguły 45 min – 50 min z częstotliwością raz w tygodniu.